- تعداد نمایش : 605
- تعداد دانلود : 193
- آدرس کوتاه شده مقاله: https://bahareadab.com/article_id/484
فصلنامه تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)
سال 5،
شماره 2،
،
شماره پی در پی 16
تأثیر متون کهن بر نثر داستانی دولت آبادی در رمان کلیدر
صفحه
(0
- 0)
سید محمد آرتا،حجت انصاری شفیع،قهرمان شیری
تاریخ دریافت مقاله
:
تاریخ پذیرش قطعی مقاله
:
چکیده
یکی از مهمترین عوامل مؤثر در شکل and not;گیری سبک نوشتاری دولت and not;آبادی را باید ذخایر ادبی اصیل این مرز و بوم برشمرد؛ کتابهایی چون تاریخ بیهقی، قابوسنامه، تاریخ بلعمی، سفرنامه ناصرخسرو و گلستان سعدی. آنچه دولت آبادی را به گرایش به متون کلاسیک برانگیخته، عشق و علاقه and not;ای است که به گذشته and not;های فرهنگی زادبوم خود دارد و اُنس نویسنده کلیدر به متون تاریخی به ویژه تاریخ بیهقی به این گرایش دامن زده است. دولت and not;آبادی، به شیوه and not;های متفاوت تلاش کرده است، ارتباط خود را با متون کهن به خواننده نشان دهد. به نظر میرسد، او با این کار در پی آن است که نثر خود را از نوعی اصالت کلاسیک بهره and not;مند سازند. این نوشتار، به بررسی میزان و چگونگی تأثیر متون کهن بر نثر داستانی دولت and not;آبادی در رمان بلند کلیدر پرداخته است. بدین منظور، رمان کلیدر مورد ارزیابی قرار گرفت. نتیجه ارزیابی نثر دولت آبادی در کلیدر گویای این نکته است که وی در این رمان از حیث زبانی، از جهاتی مانند گزینش واژگانی، جمله and not;بندی وکاربرد تعبیرات مربوط به متون کلاسیک به طور محسوسی از متون کهن فارسی متأثر بوده است.
کلمات کلیدی
نثر داستانی
, متون کهن
, سبک زبانی
, کلیدر
, دولت آبادی